اَبرِ دیجیتال، مرکز تخصصی ارائه سرویس های ابری، سرور مجازی/اختصاصی، هاست و دامنه

اَبرِ دیجیتال، مرکز تخصصی ارائه سرویس های ابری

دریافت مشاوره رایگان

آموزش نصب و استفاده از v2ray در لینوکس

 

این راهنما گام‌به‌گام نصب و پیکربندی V2Ray به‌عنوان کلاینت روی یک کامپیوتر دسکتاپ اوبونتو را توضیح می‌دهد. تمرکز روی نسخهٔ لینوکس 64 بیت، اجرای باینری محلی، پیکربندی فایل config.json، اجرای برنامه و تنظیم مرورگر (مثلاً Firefox) برای استفاده از SOCKS5 محلی است. فرض می‌شود شما اطلاعات سرور (آی‌پی یا دامنه، پورت و UUID یا شناسهٔ کاربری) را در اختیار دارید.

 

پیش‌نیازها

 

– اوبونتو دسکتاپ (18.04/20.04/22.04 یا مشابه).

– دسترسی به اینترنت و توانایی دانلود فایل از GitHub.

– اطلاعات سرور V2Ray: آدرس (IP یا دامنه)، پورت و شناسهٔ کاربر (UUID).

– آشنایی پایه با خط فرمان (Terminal).

 

بخش 1 — دانلود بستهٔ V2Ray برای لینوکس

 

1. باز کردن صفحهٔ رسمی ریپوزیتوری:

در مرورگر به آدرس https://github.com/v2ray/v2ray-core بروید و از منوی بالای صفحه روی Releases کلیک کنید تا به صفحهٔ نسخه‌ها منتقل شوید.

 

 

2. انتخاب نسخه و فایل مناسب:

در لیست Releases نسخهٔ پایدار مناسب را انتخاب کنید. برای سیستم 64 بیتی، فایل با نام v2ray-linux-64.zip را پیدا کنید. این فایل باینری‌های موردنیاز برای اجرای V2Ray روی لینوکس 64 بیت را شامل می‌شود.

 

 

3. دانلود:

فایل v2ray-linux-64.zip را دانلود و در پوشهٔ Downloads یا هر دایرکتوری دلخواه ذخیره کنید.

 

 

بخش 2 — استخراج فایل و آماده‌سازی

 

1. باز کردن ترمینال:

ترمینال را باز کنید (Ctrl+Alt+T).

 

2. رفتن به مسیر دانلود:

   cd ~/Downloads

 

 

3. استخراج فایل zip:

   unzip v2ray-linux-64.zip

 

 

 

پس از استخراج، پوشه‌ای مانند v2ray-linux-64 ایجاد می‌شود که محتویات باینری، فایل‌های نمونه و فایل config.json را دارد.

 

4. لیست محتویات:

   cd v2ray-linux-64
   ls -la

 

محتوا معمولاً شامل فایل‌های باینری v2ray و v2ctl و یک نمونهٔ config.json و README است.

 

بخش 3 — بررسی و ویرایش فایل پیکربندی (config.json)

 

فایل config.json تعیین می‌کند که V2Ray چگونه به‌عنوان کلاینت رفتار کند: کجا گوش دهد (inbound)، به کدام سرور خروجی وصل شود (outbound)، و قوانین مسیریابی.

 

1. باز کردنjson در ویرایشگر:

می‌توانید از nano یا vi استفاده کنید:

   nano config.json

 

 

2. ساختار نمونه (توضیح خط‌به‌خط):

یک نمونهٔ مرسوم برای کلاینت به شکل زیر است (توضیح‌ها در ادامه آمده‌اند):

 

{
  "inbounds": [{
    "port": 10808,
    "listen": "127.0.0.1",
    "protocol": "socks",
    "settings": {
      "udp": true
    }
  }],
  "outbounds": [{
    "protocol": "vmess",
    "settings": {
      "vnext": [{
        "address": "YOUR.SERVER.IP.ADDRESS",
        "port": YOURPORT,
        "users": [{ "id": "YOUR-UNIVERSALLY-UNIQUE-ID" }]
      }]
    }
  },{
    "protocol": "freedom",
    "tag": "direct",
    "settings": {}
  }],
  "routing": {
    "domainStrategy": "IPOnDemand",
    "rules": [{
      "type": "field",
      "ip": ["geoip:private"],
      "outboundTag": "direct"
    }]
  }
}

 

3. توضیح فیلدها:

– inbounds: تعریفِ سرویس محلی که کلاینت ایجاد می‌کند تا برنامه‌های محلی (یا مرورگر) به آن وصل شوند.

– port: پورت محلی که V2Ray به آن گوش می‌دهد (مثلاً 10808).

– listen: معمولاً 127.0.0.1 تا تنها اتصال‌های محلی مجاز باشند.

– protocol: “socks” برای ارائهٔ پروکسی SOCKS (معمولاً v5).

– settings.udp: true درصورتی‌که می‌خواهید UDP نیز از طریق پروکسی پشتیبانی شود (مفید برای DNS یا برنامه‌های مبتنی بر UDP).

 

– outbounds: تعریف سرور یا سرورهای هدف که ترافیک به آن‌ها فرستاده می‌شود.

– protocol: “vmess” (یک پروتکل رمزنگاری شدهٔ مخصوص V2Ray) یا دیگر پروتکل‌ها مانند vless.

– settings.vnext: فهرستی از سرورهای مقصد شامل address، port و users.

– users.id: این مقدار باید با UUID ارائه‌شده توسط مدیر سرور شما مطابقت داشته باشد.

 

– routing: قواعدی که تعیین می‌کنند چه ترافیکی از پروکسی عبور کند و چه ترافیکی مستقیم برود.

– domainStrategy: “IPOnDemand” برای تصمیم‌گیری بر اساس رزولوشن DNS.

– قوانین: در مثال بالا ترافیک به شبکه‌های خصوصی (geoip:private) به‌صورت مستقیم فرستاده می‌شود تا از لوپ‌بک و LAN تأثیر نپذیرد.

 

4. جایگزینی مقادیر:

– YOUR.SERVER.IP.ADDRESS را با آی‌پی یا دامنهٔ سرور خود جایگزین کنید.

– YOURPORT را با پورت سرور (مثلاً 12345) جایگزین کنید (بدون کوتیشن برای عدد).

– YOUR-UNIVERSALLY-UNIQUE-ID را با UUID دریافتی از سرور جایگزین کنید (قالب معمولاً مانند 550e8400-e29b-41d4-a716-446655440000).

 

5. ذخیره و خروج:

در nano: Ctrl+O و Enter برای ذخیره، سپس Ctrl+X برای خروج.

 

بخش 4 — اجرای V2Ray با فایل پیکربندی

 

1. اطمینان از اجرای باینری:

در پوشهٔ v2ray-linux-64 باید فایل‌های باینری v2ray و v2ctl وجود داشته باشند.

 

2. اجرای V2Ray:

   ./v2ray -config=config.json

 

یا مسیر کامل:

   /path/to/v2ray -config /path/to/config.json

 

 

3. مشاهدهٔ خروجی:

پس از اجرا پیام‌هایی در ترمینال ظاهر می‌شود که نشان می‌دهد سرویس آغاز شده است. اگر خطای JSON یا ارتباط باشد، خطا در خروجی نمایش داده می‌شود و باید بازگردید و config.json را اصلاح کنید.

 

4. اجرای در پس‌زمینه:

برای اجرای در پس‌زمینه می‌توانید از ابزارهایی مثل nohup یا systemd استفاده کنید:

– برای تست سریع:

     nohup ./v2ray -config=config.json > v2ray.log 2>&1 &

 

– برای استفاده طولانی‌مدت توصیه می‌شود unit فایل systemd بسازید یا برنامه را در مسیر /usr/local/bin نصب و systemd unit ایجاد کنید.

 

بخش 5 — پیکربندی مرورگر برای استفاده از پروکسی محلی

 

مثال: Firefox

 

1. باز کردن تنظیمات شبکه:

Open Firefox → Preferences → General → Network Settings → Settings…

 

 

2. انتخاب Manual proxy configuration:

– در بخش SOCKS Host وارد کنید: 127.0.0.1

– پورت: 10808 (یا پورتی که در config.json تنظیم کردید)

– انتخاب SOCKS v5 (مطمئن شوید v5 انتخاب شده باشد)

– تیک گزینهٔ “Proxy DNS when using SOCKS v5” را فعال کنید تا نام‌های دامنه نیز از طریق پروکسی حل شوند (این کار از لوکال DNS لوکال جلوگیری می‌کند و باعث می‌شود درخواست DNS نیز از طریق سرور عبور کند).

– مطمئن شوید که بقیهٔ گزینه‌ها (HTTP Proxy، SSL Proxy و غیره) خالی هستند مگر اینکه بخواهید آن‌ها را نیز پروکسی کنید.

 

 

3. ذخیره تنظیمات و راه‌اندازی مجدد مرورگر (در صورت نیاز).

 

بخش 6 — بررسی اتصال و اعتبارسنجی

 

1. بررسی وضعیت V2Ray:

در ترمینال جایی که V2Ray را اجرا کردید، لاگ‌ها را چک کنید. اگر در پس‌زمینه اجرا شده است، فایل log یا خروجی nohup را بررسی کنید.

 

2. تست از طریق مرورگر:

در Firefox به سایتی مانند https://www.iplocation.net یا https://ifconfig.me بروید و IP نمایش‌داده‌شده را بررسی کنید. اگر همه‌چیز درست باشد، IP و مکان جغرافیایی نشان‌داده‌شده باید مطابق با سرور V2Ray شما باشد.

 

3. تست DNS:

فعال بودن گزینهٔ “Proxy DNS when using SOCKS v5” را بررسی کنید و از سایت‌هایی که DNS-based location را نشان می‌دهند استفاده کنید تا مطمئن شوید DNS نیز از طریق سرور عبور می‌کند.

 

بخش 7 — نکات فنی و عیب‌یابی

 

1. خطای JSON یا پیکربندی:

– اگر V2Ray با خطای پیکربندی اجرا نشد، فایل config.json را با یک JSON validator بررسی کنید (مثلاً jq یا سایت‌های معتبر).

– مطمئن شوید فیلد port عددی است و UUID در نقل‌قول (“”) قرار دارد.

 

2. اتصال به سرور برقرار نمی‌شود:

– بررسی کنید که آی‌پی/دامنه و پورت سرور درست وارد شده باشند و سرور در دسترس باشد.

– مطمئن شوید فایروال محلی یا شبکه مانع اتصال خروجی به پورت سرور نمی‌شود.

 

3. DNS حل نشد یا لوکال باقی ماند:

– اگر هنوز IP محلی یا ISP شما نمایش داده می‌شود، مطمئن شوید گزینهٔ پروکسی DNS در مرورگر فعال است.

– برای بررسی اینکه آیا ترافیک واقعاً از طریق پروکسی می‌رود می‌توانید در لاگ‌های سرور (روی سرور V2Ray) دنبال نشانهٔ اتصال کلاینت بگردید.

 

4. UDP و برنامه‌هایی که از UDP استفاده می‌کنند:

– اگر settings.udp روی true تنظیم شده ولی UDP کار نمی‌کند، لازم است سرور نیز UDP را پشتیبانی کند و پورت مرتبط باز باشد.

 

5. اجرای دائمی:

– برای استفادهٔ روزمره بهتر است V2Ray را به‌صورت سرویس systemd نصب و فعال کنید تا با روشن‌شدن سیستم خودکار اجرا شود. ایجاد systemd unit ساده و ایمن‌تر از اجرای دستی در پس‌زمینه است.

 

بخش 8 — گزینه‌های پیشرفته و امنیت

 

1. استفاده از TLS و WebSocket:

– بعضی استقرارها از WebSocket یا TLS روی پورت 443 برای پنهان‌سازی ترافیک استفاده می‌کنند. در این موارد config.json باید مطابق با نوع شبکه (ws/wss) تنظیم شود و معمولاً Nginx یا Caddy به‌عنوان reverse-proxy و TLS termination استفاده می‌شود.

 

2. محافظت از UUID:

– UUID کلید احراز هویت است؛ آن را محرمانه نگه دارید و در صورت لو رفتن، آن را تغییر دهید و سرور را نیز به‌روزرسانی کنید.

 

3. لاگ و حریم خصوصی:

– اگر نگران لاگ هستید، loglevel را کاهش دهید یا لاگ‌ها را مدیریت کنید. اما به‌خاطر داشته باشید برای عیب‌یابی داشتن لاگ مفید است.

 

4. به‌روزرسانی باینری:

– به‌روزرسانی دوره‌ای V2Ray توصیه می‌شود. هنگام بروزرسانی، پیکربندی فعلی را نگه دارید و فایل‌های جدید را جایگزین کنید یا از package manager رسمی/اسکریپت‌های مورد اعتماد استفاده کنید.

 

جمع‌بندی و چک‌لیست سریع

 

– دانلود v2ray-linux-64.zip از صفحه Releases گیت‌هاب.

– استخراج فایل و ورود به پوشهٔ پروژه.

– ویرایش config.json: پورت محلی (مثلاً 10808)، listen روی 127.0.0.1، تنظیم outbound با address، port و UUID سرور.

– اجرای ./v2ray -config=config.json (یا نصب به‌عنوان سرویس).

– تنظیم مرورگر (Firefox): SOCKS Host = 127.0.0.1، پورت = 10808، SOCKS v5، و فعال کردن Proxy DNS.

– تست با https://www.iplocation.net برای مشاهدهٔ IP جدید.

– عیب‌یابی: بررسی لاگ‌ها، JSON validator، و تنظیمات فایروال.

4/5 - (3365 امتیاز)

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


14 - 17

قوانین

قوانین ارسال دیدگاه

لطفاً در ارسال دیدگاه از کلمات مناسب استفاده کنید. ارسال اسپم ممنوع است.